استانداردهاي گزارشگري ماشين حساب مالي بين المللي يا اين كه IFRS چيست؟ استانداردهاي گزارشگري مالي بين المللي ( IFRS ) , به مجموعهاي از استانداردهاي حسابداري گفته ميشودكه بوسيله هيات استانداردهاي حسابداري بين المللي ( IASB ) بنا كردن شدهاند . انگيزه اين استانداردها , تنظيم صورتهاي مالي شركتهاي سهامي در قالب يك استاندارد جهاني است . هيات استانداردهاي حسابداري بين المللي ( IASB ) , يك ارگان جداگانه در لندن است كه ۱۵ عضو از كشورهاي گوناگون داراست و عمل خويش را از سال ۲۰۰۱ آغاز نموده است . پايهگذاري اين هيات به وسيله شركتهاي بزرگ حسابداري , شركت هاي مالي سري و يك سري ديگر از سازمانهاي حرفهاي در حوزه حسابداري انجام يافته شدهاست . تا كنون بيشتراز ۱۲۰ ميهن IFRS را براي گزارش دهي مالي شركتهاي خويش الزامي دانستهاند .
با پذيرش IFRS , يك كمپاني قادر است صورتهاي مالي خويش را با اصول شبيه به شركتهاي حريف فرنگي ارائه نمايد . در فيض قابليت و امكان مقايسه بين داده ها اين شركتها وجود داشته و افزون بر آن شركتهاي مادري كه شركتهاي تابعه آنان در بقيه كشورهايي وجود دارا هستند كه IFRS را پذيرفتهاند قدرتمند خواهند بود تا يك گويش مشترك حسابداري داشته باشند . همينطور بكارگيري IFRS ميتواند براي شركتهايي كه قصد ارتقا سرمايهگذاري فرنگي خويش را دارا هستند , داراي منفعت باشد .
با وجود يقين بعضا بر ضرورت قبول جهاني IFRS , عدهاي بر اين باورند كه قبول بي نقص IFRS موجب كاهش كيفيت گزارشدهي هاي مالي خواهد شد و اين تصور موجود است كه تحمل مخارج بالاي تغيير و تحول استاندارد داخلي به IFRS , مزاياي بالايي را توليد نخواهد كرد .
نمونههايي از بعضي تفاوتها بين استاندارد حسابداري ايران و IFRS به دليل نزديك بودن استاندارد هاي حسابداري با IFRS بخش قابل توجهي از اين دو استاندارد بر نيز تطابق داراست اما تفاوتهاي معنيدار جانور را مي شود به صورت زير طبقه بندي كرد :
در مرحله مفاهيم كلي پايه گذاري كردن كنندگان IFRS براي بالا بردن وضعيت سازش استانداردها با وضعيت كشورهاي متعدد بيشتر بر اصول و مفاهيم كلي تاكيد كردهاند در حاليكه استانداردهاي حسابداري روان بيشتر به ريزه كاري پرداختهاند .
در مرحله استانداردهاي حسابداري تحت عنوان مثال هزينه هاي تحقيق و گسترش در استاندارد حسابداري شماره ۷ داخلي , در مورخ وقوع به هزينه خواسته ميشوند اما در IFRS هزينه هاي تحقيق هزينه مي گردند البته هزينه هاي توسعهاي تحت عنوان هزينه هاي سرمايهاي در لحاظ گرفته ميشوند .
نمونه ديگر درباره ي روش محاسبه استهلاك است . در استاندارد حسابداري شماره ۱۱ سه روش خط بدون واسطه , نزولي و روش مجموع آحاد در لحاظ گرفته شدهاست كه طبق ضابطه مالياتهاي بي واسطه ماده ۱۵۱ , داراييها طبقهبندي شده و براي هر طبقه روش خاصي از استهلاك در حيث گرفته مي شود در حالي كه در IFRS , محاسبه استهلاك بر پايه ي برآوردهاي حقيقي وواقعي انجام مي شود .
طرز اجراي IFRS در كشور ايران در جمهوري اسلامي ايران با اعتنا به جنبش در جهت توليد بازار سرمايه بين المللي , بورس ورقه ها بهادار در لحاظ دارااست تا استفاده از اين استاندارد را از سال ۹۵ در شركتهاي بورسي اجرايي نمايد . بنابراين تمام شركتها و نهاد هاي ثبت شده در بورس و شركتهاي فرعي و متعلق آنها مجاز به ارائه صورتهاي مالي تلفيقي IFRS مي باشند و لزومي به ارائه صورتهاي مالي تلفيقي مبتني بر استانداردهاي جمهوري اسلامي ايران ندارند .
با در نظرگرفتن مورد فوق نياز به تبديل داده ها مالي از استانداردهاي سرازير به IFRS لازم بوده و چهت نيل بهاين با اهميت داشتن دو توانمندي در شركتهاي بزرگ هم اضطراري است . ابتدا اينكه كارشناسان مالي مي بايست تخصص حتمي در زمينه ي تغييرات بين اين دو استاندارد را داشته باشند و دوم , داشتن ابزاري حاذق جهت ترجمه داده ها مالي به IFRS است .
استانداردهاي گزارشگري مالي بين المللي ( IFRS ) چگونگي جنبش درسمت IFRS تمام شركتهايي كه قصد بكارگيري IFRS را داراهستند مي بايست صورتهاي مالي آغازين بر پايه ي IFRS در مورخ جابجايي بهاين استاندارد را ارائه دهند . دراين صورتهاي مالي , بايستي موارد ذيل مدنظر قرار گيرند : ۱ . شناسايي همگي داراييها و بدهيها آن طور كه IFRS الزام نموده است . ۲ . مواقعي كهIFRS اذن نداده تحت عنوان بودجه يا اين كه بدهي شناسايي شوند , در حيث گرفته نشوند . ۳ . تغييرو تحول طبقهبندي اقلامي كه زير استاندارد حسابداري داخلي تحت عنوان ميزان دارايي و بدهي شناسايي شدهاند البته در اشكال متعدد با IFRS اين طبقهبندي انجام يافته شدهاست .
در بعضي حالت IFRS به طور گذشتهنگر مورد استفاده قرار ميگيرد كه دراينصورت به قضاوت رئيس در زمينه ي موقعيت توليد رخداد نياز دارااست . همينطور IFRS الزام مينمايد تا چگونگي گذر به IFRS را در صورتهاي مالي را فاش نمايند . با در لحاظ به دست آوردن قوانيني كه يك كمپاني ملزم به رعايت آن در وصال به صورتهاي مالي برمبناي IFRS است مشخص و معلوم مي گردد كه مي بايست همگي رخدادهاي مالي يكبار ديگر با خط مش IFRS مورد قضاوت حرفهاي قرار گرفته و مجدداً ثبت شوند , اگرچه كه ممكن است بخش اعظمي از اين رخدادها به دليل شباهتهاي بين دو استاندارد دارنده ثبت مالي يكساني باشند .
ويژگيهاي يك اپليكيشن مالي براي IFRS يك اپليكيشن مالي در صورتيكه دارنده رويكردي جهت نگهداشت ثبتهاي حسابداري بر مبناي دو استاندارد داخلي و IFRS باشد قادر است براي حسابداران حرفهاي زياد داراي منفعت باشد چون شايسته ترين روش براي تنظيم گزارشهاي مالي برمبناي IFRS انجام قضاوت حرفهاي براي هر مورد از رويدادهاي مالي است . از ديگر خصوصياتي كه براي يك اپليكيشن مالي با پشتيباني از IFRS ميتوان در حيث گرفت ميتوان به مورد ها زير اشاره نمود : ۱ . قابليت و امكان ارائه صورتهاي مالي به هر دو استاندارد ۲ . امكان انتقال سندها مالي شبيه بين دو استاندارد براي سهولت و سرعت دسترسي به گزارشهاي مالي ۳ . امكان ارائه گزارشهاي مقايسهاي بين دو استاندارد
IFRS در همياران سيستم در استراتژي مالي همياران سيستم با ساخت بستري كه بتوان اصلاحات مالي مرتبط با استاندارد IFRS را در حيث گرفت , دستيابي به گزارشگري به IFRS امكانپذير شدهاست . يك كارشناس حسابداري مي تواند بعداز تاييد سندها مالي خويش , فارغ از آنكه نياز به تغييري در ورقه ها مالي عصر سرازير خويش داشته باشد سندها حسابداري را به محيط ديگري منتقل كرده و اصلاحات ضروري را انجام دهد يا اين كه اوراق جديدي كه ما يحتاج است را ثبت نمايد .
همينطور در شرايطيكه نياز به تغييري در ساختار حسابها باشد فارغ از آنكه ساختار حسابهاي مالي داراي اهميت خويش را تغيير تحول دهد , ساختار نو متناسب با IFRS را پياده سازي و حسابهاي حساس خويش را به IFRS نگاشت نمايد . در كنار اين مسئله ابزارهايي براي در اختيار گرفتن داده ها موجود هست تا احتمال وجود داده ها خطا به دست كم رسد .
از اين كنترلها مي شود به شناسايي اسنادي كه فارغ از تغيير و تحول به IFRS منتقل شدهاند و گزارش مقايسهاي بين حسابهاي مشخص در دو استاندارد روان و IFRS و همينطور قابليت و امكان استفاده از تمام گزارشهايي كه در ماژول دفتر كار كل براي داده ها سرازير قابل استفاده است مانند مرور حسابها , گزارش مقايسه اي و … اشاره نمود .
استانداردهاي گزارشگري ماشين حساب مالي بين المللي يا اين كه IFRS چيست؟ استانداردهاي گزارشگري مالي بين المللي ( IFRS ) , به مجموعهاي از استانداردهاي حسابداري گفته ميشودكه بوسيله هيات استانداردهاي حسابداري بين المللي ( IASB ) بنا كردن شدهاند . انگيزه اين استانداردها , تنظيم صورتهاي مالي شركتهاي سهامي در قالب يك استاندارد جهاني است . هيات استانداردهاي حسابداري بين المللي ( IASB ) , يك ارگان جداگانه در لندن است كه ۱۵ عضو از كشورهاي گوناگون داراست و عمل خويش را از سال ۲۰۰۱ آغاز نموده است . پايهگذاري اين هيات به وسيله شركتهاي بزرگ حسابداري , شركت هاي مالي سري و يك سري ديگر از سازمانهاي حرفهاي در حوزه حسابداري انجام يافته شدهاست . تا كنون بيشتراز ۱۲۰ ميهن IFRS را براي گزارش دهي مالي شركتهاي خويش الزامي دانستهاند .
با پذيرش IFRS , يك كمپاني قادر است صورتهاي مالي خويش را با اصول شبيه به شركتهاي حريف فرنگي ارائه نمايد . در فيض قابليت و امكان مقايسه بين داده ها اين شركتها وجود داشته و افزون بر آن شركتهاي مادري كه شركتهاي تابعه آنان در بقيه كشورهايي وجود دارا هستند كه IFRS را پذيرفتهاند قدرتمند خواهند بود تا يك گويش مشترك حسابداري داشته باشند . همينطور بكارگيري IFRS ميتواند براي شركتهايي كه قصد ارتقا سرمايهگذاري فرنگي خويش را دارا هستند , داراي منفعت باشد .
با وجود يقين بعضا بر ضرورت قبول جهاني IFRS , عدهاي بر اين باورند كه قبول بي نقص IFRS موجب كاهش كيفيت گزارشدهي هاي مالي خواهد شد و اين تصور موجود است كه تحمل مخارج بالاي تغيير و تحول استاندارد داخلي به IFRS , مزاياي بالايي را توليد نخواهد كرد .
نمونههايي از بعضي تفاوتها بين استاندارد حسابداري ايران و IFRS به دليل نزديك بودن استاندارد هاي حسابداري با IFRS بخش قابل توجهي از اين دو استاندارد بر نيز تطابق داراست اما تفاوتهاي معنيدار جانور را مي شود به صورت زير طبقه بندي كرد :
در مرحله مفاهيم كلي پايه گذاري كردن كنندگان IFRS براي بالا بردن وضعيت سازش استانداردها با وضعيت كشورهاي متعدد بيشتر بر اصول و مفاهيم كلي تاكيد كردهاند در حاليكه استانداردهاي حسابداري روان بيشتر به ريزه كاري پرداختهاند .
در مرحله استانداردهاي حسابداري تحت عنوان مثال هزينه هاي تحقيق و گسترش در استاندارد حسابداري شماره ۷ داخلي , در مورخ وقوع به هزينه خواسته ميشوند اما در IFRS هزينه هاي تحقيق هزينه مي گردند البته هزينه هاي توسعهاي تحت عنوان هزينه هاي سرمايهاي در لحاظ گرفته ميشوند .
نمونه ديگر درباره ي روش محاسبه استهلاك است . در استاندارد حسابداري شماره ۱۱ سه روش خط بدون واسطه , نزولي و روش مجموع آحاد در لحاظ گرفته شدهاست كه طبق ضابطه مالياتهاي بي واسطه ماده ۱۵۱ , داراييها طبقهبندي شده و براي هر طبقه روش خاصي از استهلاك در حيث گرفته مي شود در حالي كه در IFRS , محاسبه استهلاك بر پايه ي برآوردهاي حقيقي وواقعي انجام مي شود .
طرز اجراي IFRS در كشور ايران در جمهوري اسلامي ايران با اعتنا به جنبش در جهت توليد بازار سرمايه بين المللي , بورس ورقه ها بهادار در لحاظ دارااست تا استفاده از اين استاندارد را از سال ۹۵ در شركتهاي بورسي اجرايي نمايد . بنابراين تمام شركتها و نهاد هاي ثبت شده در بورس و شركتهاي فرعي و متعلق آنها مجاز به ارائه صورتهاي مالي تلفيقي IFRS مي باشند و لزومي به ارائه صورتهاي مالي تلفيقي مبتني بر استانداردهاي جمهوري اسلامي ايران ندارند .
با در نظرگرفتن مورد فوق نياز به تبديل داده ها مالي از استانداردهاي سرازير به IFRS لازم بوده و چهت نيل بهاين با اهميت داشتن دو توانمندي در شركتهاي بزرگ هم اضطراري است . ابتدا اينكه كارشناسان مالي مي بايست تخصص حتمي در زمينه ي تغييرات بين اين دو استاندارد را داشته باشند و دوم , داشتن ابزاري حاذق جهت ترجمه داده ها مالي به IFRS است .
استانداردهاي گزارشگري مالي بين المللي ( IFRS ) چگونگي جنبش درسمت IFRS تمام شركتهايي كه قصد بكارگيري IFRS را داراهستند مي بايست صورتهاي مالي آغازين بر پايه ي IFRS در مورخ جابجايي بهاين استاندارد را ارائه دهند . دراين صورتهاي مالي , بايستي موارد ذيل مدنظر قرار گيرند : ۱ . شناسايي همگي داراييها و بدهيها آن طور كه IFRS الزام نموده است . ۲ . مواقعي كهIFRS اذن نداده تحت عنوان بودجه يا اين كه بدهي شناسايي شوند , در حيث گرفته نشوند . ۳ . تغييرو تحول طبقهبندي اقلامي كه زير استاندارد حسابداري داخلي تحت عنوان ميزان دارايي و بدهي شناسايي شدهاند البته در اشكال متعدد با IFRS اين طبقهبندي انجام يافته شدهاست .
در بعضي حالت IFRS به طور گذشتهنگر مورد استفاده قرار ميگيرد كه دراينصورت به قضاوت رئيس در زمينه ي موقعيت توليد رخداد نياز دارااست . همينطور IFRS الزام مينمايد تا چگونگي گذر به IFRS را در صورتهاي مالي را فاش نمايند . با در لحاظ به دست آوردن قوانيني كه يك كمپاني ملزم به رعايت آن در وصال به صورتهاي مالي برمبناي IFRS است مشخص و معلوم مي گردد كه مي بايست همگي رخدادهاي مالي يكبار ديگر با خط مش IFRS مورد قضاوت حرفهاي قرار گرفته و مجدداً ثبت شوند , اگرچه كه ممكن است بخش اعظمي از اين رخدادها به دليل شباهتهاي بين دو استاندارد دارنده ثبت مالي يكساني باشند .
ويژگيهاي يك اپليكيشن مالي براي IFRS يك اپليكيشن مالي در صورتيكه دارنده رويكردي جهت نگهداشت ثبتهاي حسابداري بر مبناي دو استاندارد داخلي و IFRS باشد قادر است براي حسابداران حرفهاي زياد داراي منفعت باشد چون شايسته ترين روش براي تنظيم گزارشهاي مالي برمبناي IFRS انجام قضاوت حرفهاي براي هر مورد از رويدادهاي مالي است . از ديگر خصوصياتي كه براي يك اپليكيشن مالي با پشتيباني از IFRS ميتوان در حيث گرفت ميتوان به مورد ها زير اشاره نمود : ۱ . قابليت و امكان ارائه صورتهاي مالي به هر دو استاندارد ۲ . امكان انتقال سندها مالي شبيه بين دو استاندارد براي سهولت و سرعت دسترسي به گزارشهاي مالي ۳ . امكان ارائه گزارشهاي مقايسهاي بين دو استاندارد
IFRS در همياران سيستم در استراتژي مالي همياران سيستم با ساخت بستري كه بتوان اصلاحات مالي مرتبط با استاندارد IFRS را در حيث گرفت , دستيابي به گزارشگري به IFRS امكانپذير شدهاست . يك كارشناس حسابداري مي تواند بعداز تاييد سندها مالي خويش , فارغ از آنكه نياز به تغييري در ورقه ها مالي عصر سرازير خويش داشته باشد سندها حسابداري را به محيط ديگري منتقل كرده و اصلاحات ضروري را انجام دهد يا اين كه اوراق جديدي كه ما يحتاج است را ثبت نمايد .
همينطور در شرايطيكه نياز به تغييري در ساختار حسابها باشد فارغ از آنكه ساختار حسابهاي مالي داراي اهميت خويش را تغيير تحول دهد , ساختار نو متناسب با IFRS را پياده سازي و حسابهاي حساس خويش را به IFRS نگاشت نمايد . در كنار اين مسئله ابزارهايي براي در اختيار گرفتن داده ها موجود هست تا احتمال وجود داده ها خطا به دست كم رسد .
از اين كنترلها مي شود به شناسايي اسنادي كه فارغ از تغيير و تحول به IFRS منتقل شدهاند و گزارش مقايسهاي بين حسابهاي مشخص در دو استاندارد روان و IFRS و همينطور قابليت و امكان استفاده از تمام گزارشهايي كه در ماژول دفتر كار كل براي داده ها سرازير قابل استفاده است مانند مرور حسابها , گزارش مقايسه اي و … اشاره نمود .